Beter voor jezelf opkomen, en minder piekeren
Ik had onlangs een kennismakingsgesprek met een potentiële klant die nogal onzeker tegenover me zat. Ze was min of meer gestuurd door een collega die haar had geadviseerd om eens met een coach te gaan praten. “Dat zou je echt heel goed kunnen doen”, aldus die collega. Beter voor jezelf opkomen, minder piekeren of je het wel goed hebt gedaan en last but not least wat meer kunnen genieten van het hier en nu. Hoognodig, aldus collega.

Ja, maar….
Volgens haar collega piekert ze alleen maar over het verleden én of over de toekomst. Altijd maar bezig met hoe ze iets heeft gedaan en of hoe ze in godsnaam volgende week het gesprek met haar leidinggevende moet gaan aanpakken. Met altijd het stemmetje: “Ja, maar ik doe het toch niet goed…” of “Wat zullen andere mensen ervan denken als ik het zo doe!” Kortom altijd bezig met ‘maar, wat als…’ en ‘ja, maar…’ “En ja, ik moet mijn collega dan ook gelijk geven, ik word er dood maar dan ook doodmoe van!”

We praten zo wat over en weer waarbij ik haar uitleg hoe een coachingstraject werkt. Op de een of andere manier zie ik weinig geruststelling in haar blik of een ook maar enigszins kleine opluchting van het idee, dat je met ‘getob‘ anders om kunt gaan. Voor mij het moment om dit even bij haar te checken. En ja hoor, het hoge woord komt eruit.:

Het hoge woord komt eruit
“Uhh op jouw site staat iets over boeddhisme” zegt ze weifelend. Ze bekent dat ze zich daar nu al voor schaamt als ze tegen mensen moet gaan zeggen dat ze in coaching zit en mensen de vraag zouden kunnen gaan stellen: “Oh ja, bij wie dan?” En dat wanneer ze mijn naam zegt, mensen gaan kijken op mijn site en daar het woord Boeddhisme zien staan. Ook dat is een onderwerp voor haar om over te piekeren (diepe zucht). “Wat zouden mensen daar wel van kunnen vinden? “Soft, sekte, religieus of nou ja …..wat houdt het eigenlijk precies in?” vraagt ze me tenslotte.

Een mooie vraag met een helder antwoord
Een mooie vraag waarover ik haar kort en krachtig het volgende zeg; “Ik zal met jou en jouw gepieker respectvol omgaan. Het piekeren mag er zijn, er is niets om je voor te schamen. Sterker nog het is mens-eigen. Ik heb er geen oordeel over. Ik wil jou graag leren om met je gepieker om te gaan zodat je er minder last van hebt en dat je vervolgens meer kan genieten van het hier en nu. En daarnaast wil ik je graag leren om minder streng voor jezelf te zijn maar juist wat vriendelijker. Gewoon allemaal wat lichter en plezieriger.

“En jij,” ik wacht even,”Jij zoekt in dit traject uit waar jij wat mee kan met wat voor jou werkt. En als het werkt doe er dan meer van. En als het niet werkt, stop ermee. Niets softs aan maar heel concreet; de kracht van het Boeddhisme.